در دست قلم دارم ، از قلب پیام دارم ، از نزدیک نمی بینم ، از دور سلام دارم ...

 به نام مقدس سلام و با سلام به همه میهمانان سپیده دم رویش من (البته خونه خودتونه).

دوستان ماهی که در این مدت به من سر زدن ، عزیزانی که داشتم و دوستان گلی که پیدا کردم ...

پست امروز هم به پاس مهربانی مهربانانی که همیشه با من اند. همدم ثانیه های آرام و طوفانی ام که نگاهشان یادآور افق بود و کلامشان تلنگری برای بازگشت به خودم! تقدیم به کسانی که نامشان در بهار من و یادشان در اندیشه من است.

و این طنین کلام آنها در لحظه های زندگیم:

- باید امشب بروم، رو به آن وسعت بی اندازه که همواره مرا می خواند!

- انسان عاشق زیبایی نمی شود، بلکه آنچه عاشقش می شود در نظرش زیباست!

- روی هر پله که باشی، خدا یک پله از تو بالاتر است. نه به این خاطر که خداست، به خاطر اینکه دستتو بگیره!

- هر گاه خداوند تو را به لبه پرتگاه هدایت کرد به او اعتماد کن، یا تو را از پشت خواهد گرفت، یا به تو پرواز کردن را خواهد آموخت!

- به خاطر داشته باش که اغلب کوتاه ترین پل بین یأس و امید، سپاس خالصانه از خداوند است!

- چنان قوی باش که هیچ عاملی آرامش تو را بر هم نزند!

- زندگی شعله شمعی است که در بزم حضور به نسیم مژه بر هم زدنی خاموش است!

- دنیا را برایت شاد شاد، و شادی را برایت دنیا،دنیا آرزو دارم

نوشته های دیگران ()